Rust zacht, arme knul…

31 maart: Vandaag kregen we telefoon van super lieve mensen. De kinderen hadden een ziek katje in het bos gevonden en hadden dit mee naar huis gebracht om het te kunnen helpen. Ook de lieve ouders van deze fantastische kinderen zagen de ernst van de situatie, kwamen meteen in actie en gingen met het katje naar een dierenarts.
Ze kregen het katje mee terug naar huis samen met krachtvoeding en de boodschap dat ze moesten proberen om hem te laten eten.

Vandaag was er nog geen beterschap en deze mensen waren nog steeds enorm bezorgd om het katje en ze stuurden ons een mail met de vraag om hulp en foto’s van het katje.
Aangezien ze al bij een dierenarts uit een naastliggende gemeente waren geweest, schrokken we van hoe slecht het katje eruit zag want dit katje had veel meer nodig dan wat eten, als het nog te redden was tenminste.

We vroegen hen het katje meteen naar onze dierenarts te brengen en daar kregen we te horen waar we al voor vreesden. Het kleine knulletje was stokoud, had neurologische klachten, was volledig uitgedroogd en had ontstoken tandjes. Toen de dierenarts bloed wou trekken bleek zijn bloed zo dun en waterig dat het duidelijk was dat een bloedproef geen nut meer had.
Dit ventje zijn lijfje was op en de enige dierwaardige optie was om van hem een mooi sterretje te maken. En dit had de dierenarts de dag ervoor al moeten doen.

Graag willen wij Tom en zijn gezin nog een keertje bedanken, dank je wel om dit mannetje niet zomaar te laten liggen, dankzij jullie is hij niet alleen moeten sterven en heeft hij nog jullie warmte mogen kennen.

Dit bericht is gepost in Nieuws. Bookmark de link.