Boos… moedeloos… gebroken… gefrustreerd… enorm verdrietig…

11 september 2019: Dit zijn zowat de kernwoorden van onze gevoelens bij dit verhaal.

Onze vrijwilliger heeft net een kitten van een 7 a 8 tal weken van het straat gehaald…
Het lichaampje was nog warm maar een hartslag was er niet meer… net overleden…. Helemaal alleen in het midden van de straat….

We snappen het niet. Wat doet zo een mupje zielsalleen op straat? Waarom zat hij niet lekker binnen? Een kitten van deze leeftijd hoort niet buiten te zijn!

Aan al degene die vinden dat sterilisatie overbodig is, dat chippen dikke zever is, dat pretnestjes moeten kunnen…
Wel ‘lieve’ mensen dit is jullie schuld!
Is dit kitten gratis weggeven? Is dit kitten van iemand dat het niet nodig vindt zijn kat te laten steriliseren? Toch fijn allemaal he? Zoveel onnodig dierenleed!

Slaapwel knulletje, we hadden zo hard gehoopt dat je nog leefde… Dat we je een echte thuis hadden kunnen bieden…
Dat je liefde had gekend en vooral dat je niet helemaal alleen had moeten sterven.

Het spijt ons zo… het enige wat we voor jou nog konden doen was een waardig afscheid… Een afscheid met tranen van verdriet en woede…

Slaapzacht knulletje…