Lou’ke

Heel onverwacht ben jij een sterretje geworden….

Half februari kwam jij in opvang, niet tam, niet wild en een ontstoken bekje.

Je meldster belde ons met jouw verhaal met ook met jouw geplande toekomst…

Tandjes weer oplappen en weer uitzetten, ze kreeg dit niet over haar hart… en wij… wij ook niet.

Ze bracht je naar 1 van onze dierenartsen en je mondje werd meteen aangepakt.

We namen ook bloed en dit wees uit dat niet alleen je tandjes slecht waren maar dat je ook Fiv + was.

Na een maandje ging je door naar onze extrazorgmama want je bleef sukkelen met je gezondheid en je socialisatie.

Eens bij je nieuwe mama maakte grote sprongen, enorme sprongen… Maar je had ook af en toe dipjes.

Vorige week deed je het zooooo goed, je haartjes waren weer mooi aan het terug groeien, je at goed, je zag er super uit!

De enige die je vertrouwde was je mama… Maar wel op ‘Lou’kes voorwaarden’. Wanneer jij er zin in had mocht ze je aaien, wanneer je geen zin had… Dan kreeg ze een tik

Je deed het zo goed dat we je met een bang hartje ter adoptie plaatsten…

En toen sloeg het noodlot toe… Je kreeg weer een dip, we verhoogden je medicatie maar niets hielp..

Je ging razendsnel achteruit … Oh lief Lou’ke…

Het spijt ons zo… We hadden het zo verschrikkelijk graag anders gezien…

Zondagavond ben je stilletjes ingeslapen in de armen van je mama….

Speel nu maar over die regenboog lieve schat…

Je leeft verder in het hart van je opvangmama, zij zag je ongelooflijk graag!

Je bent nu weer thuis bij je mama, waar je hoort….

Slaapzacht vurige rosse!