Update Poppy!

116 november 2019: Poppy deed het goed met zijn 2de sonde en hij bleek zelfs 100 gram bijgekomen te zijn in de laatste week dus alles leek vlotjes te gaan.

Dinsdag werd zijn verband nog ververst en zag de sonde er nog prima uit maar woensdag begon hij te braken, kreeg hij stinkende diarree en hij voelde zich duidelijk een stuk minder goed.
Evi ging met Poppy naar onze dierenartsen voor overleg en er werd besloten dat de sonde donderdag verwijderd moest worden en de fixatie op zijn kaakbeen losgemaakt moest worden.
Het had ideaal geweest als we daar nog een paar weken langer hadden mee kunnen wachten maar we hebben tenminste dan toch 2.5 week gehaald en hopelijk is dat genoeg geweest om het kaaksbeen voldoende te laten genezen.
Jammer genoeg was 1 van zijn hoektandjes los gaan staan en moest deze verwijderd worden maar dat zou hem niet moeten hinderen om te eten.
Poppy moest nu zelf weer gaan eten maar dat bleek niet zo simpel te zijn.
Zijn maag en darmen lagen behoorlijk overhoop en zijn kaakspieren moesten ook weer loskomen, wat best wel wat krampen kan veroorzaken. De eerste uren nadat hij uit de narcose was gekomen, bleef hij zijn mondje open houden en had hij moeite om zijn kaak te bewegen.
Hij had weer flink veel snot end daar alleen al kan hij zich best ellendig door voelen.
Hij had medicatie gekregen tegen misselijkheid en de pijn en de aerosol draaide weer overuren om zijn neusje terug snotvrij te dampen en we zagen hem de volgende dag gelukkig al een beetje zelf eten, zij het nog met kleine beetjes en de nodige moeite.
Hij moet nog even geholpen worden met de medicatie maar de diarree is gelukkig gestopt en hij weet nu dat hij zelf weer kan eten. Nu nog even oefenen om het met minder knoeien te doen…
Om hem te stimuleren wordt er hem de hele dag door een legioen aan verschillende smaakjes en hapjes voorgezet en onze kritische eter zijn voorkeur blijkt voorlopig uit te gaan naar Royal Canin babycatbrokjes en verse tonijn. Uiteraard hebben zijn volgzame dienaren genoeg aan een half woord en werd er meteen een flinke voorraad ingeslagen.
We hopen dat onze knul zijn lijdensweg er nu stilletjesaan opzit en hij binnenkort weer vrolijk zijn buurtrondjes kan doen.
Voorlopig heeft hij nog huisarrest maar samen dutten met opvangmaatje Will zonder die nare lampekap om zijn nek en zijn bekje weer vrij, vind hij alvast super.

Nog even een dikke dankjewel aan vzw Azura om alle rekeningen voor Poppy’s behandeling over te nemen en natuurlijk aan iedereen die hen steunt, voor onze Poppeman en andere hulpbehoevende katjes!
Poppy deed het goed met zijn 2de sonde en hij bleek zelfs 100 gram bijgekomen te zijn in de laatste week dus alles leek vlotjes te gaan.
Dinsdag werd zijn verband nog ververst en zag de sonde er nog prima uit maar woensdag begon hij te braken, kreeg hij stinkende diarree en hij voelde zich duidelijk een stuk minder goed.
Evi ging met Poppy naar onze dierenartsen voor overleg en er werd besloten dat de sonde donderdag verwijderd moest worden en de fixatie op zijn kaakbeen losgemaakt moest worden.
Het had ideaal geweest als we daar nog een paar weken langer hadden mee kunnen wachten maar we hebben tenminste dan toch 2.5 week gehaald en hopelijk is dat genoeg geweest om het kaaksbeen voldoende te laten genezen.
Jammer genoeg was 1 van zijn hoektandjes los gaan staan en moest deze verwijderd worden maar dat zou hem niet moeten hinderen om te eten.
Poppy moest nu zelf weer gaan eten maar dat bleek niet zo simpel te zijn.

Zijn maag en darmen lagen behoorlijk overhoop en zijn kaakspieren moesten ook weer loskomen, wat best wel wat krampen kan veroorzaken. De eerste uren nadat hij uit de narcose was gekomen, bleef hij zijn mondje open houden en had hij moeite om zijn kaak te bewegen.
Hij had weer flink veel snot end daar alleen al kan hij zich best ellendig door voelen.
Hij had medicatie gekregen tegen misselijkheid en de pijn en de aerosol draaide weer overuren om zijn neusje terug snotvrij te dampen en we zagen hem de volgende dag gelukkig al een beetje zelf eten, zij het nog met kleine beetjes en de nodige moeite.
Hij moet nog even geholpen worden met de medicatie maar de diarree is gelukkig gestopt en hij weet nu dat hij zelf weer kan eten. Nu nog even oefenen om het met minder knoeien te doen…

Om hem te stimuleren wordt er hem de hele dag door een legioen aan verschillende smaakjes en hapjes voorgezet en onze kritische eter zijn voorkeur blijkt voorlopig uit te gaan naar Royal Canin babycatbrokjes en verse tonijn. Uiteraard hebben zijn volgzame dienaren genoeg aan een half woord en werd er meteen een flinke voorraad ingeslagen.
We hopen dat onze knul zijn lijdensweg er nu stilletjesaan opzit en hij binnenkort weer vrolijk zijn buurtrondjes kan doen.
Voorlopig heeft hij nog huisarrest maar samen dutten met opvangmaatje Will zonder die nare lampekap om zijn nek en zijn bekje weer vrij, vind hij alvast super.

Nog even een dikke dankjewel aan vzw Azura om alle rekeningen voor Poppy’s behandeling over te nemen en natuurlijk aan iedereen die hen steunt, voor onze Poppeman en andere hulpbehoevende katjes!